Uit het Algemeen Dagblad:

Door Wilfred Jonkhout

Als uw zoon Olivier heet, is de kans groot dat u niet op een houtje hoeft te bijten. Maar heet uw dochter Melissa of Tatjana, dan baadt u waarschijnlijk niet in weelde.

Goedbetaalde Nederlanders zijn veel traditioneler in de naamgeving van hun kinderen dan minderbedeelde landgenoten. In de lagere sociale klassen laten ouders zich meer beïnvloeden door televisie, film of popartiesten.

De kindernamen die in de middengroepen worden gegeven zijn daarentegen vaker trendvolgend. De populairste en sociaal meest geaccepteerde voornamen worden doorgaans in deze groep vergeven. Dat blijkt uit een onderzoek naar het gebruik van voornamen van het Meertens Instituut, dat de Nederlandse taal en cultuur bestudeert, en de Universiteit van Utrecht. Opvallend resultaat was dat in de lagere inkomensgroepen vaker namen worden gegeven die eindigen op een 'a', waar in de villaparken en bungalowwijken namen die eindigen op een 'e' erg in trek zijn. Zo zullen Charlotte of Eline eerder van goede komaf zijn en hebben de ouders van Tamara, Samantha of Melissa waarschijnlijk een maandinkomen dat onder modaal ligt.

De lijst van 'dure' namen wordt aangevoerd door Florentine, Emilie, Quirine bij de meisjes en Olivier, Duco en Philip bij de jongens. Dubbele namen zoals Jan-Jaap en Anne-Louise komen in de top 25 van de chique namen niet meer voor. Daarmee is het vooroordeel ontkracht dat dit de favoriete namen bij de rijken zijn.

Wel is volgens de 'naamkundigen' aangetoond dat de welvarende Nederlanders vaker meer voornamen uitdelen. In het katholieke zuiden komen twee of drie doopnamen veel vaker voor. Daar is de gewoonte dus niet 'inkomensafhankelijk'. Bijna de helft van de kinderen krijgt tegenwoordig één naam, ruim 30 procent krijgt twee namen, ruim 17 procent drie en slechts 2,5 procent krijgt vier voornamen. Vijf of meer voornamen komt uiterst zelden voor.

Uit eerder onderzoek in 1995 bleek dat ruim 32 procent van de kinderen wordt vernoemd naar familieleden. Bijna net zoveel kinderen krijgen namen die volgens de ouders 'mooi klinken'. Maar een kleine 5 procent vernoemt zoon of dochter naar idolen. Ruim 4 procent haalt de naam van de pasgeborene uit boekjes.

Bijna een kwart van de Nederlanders tussen de 35 en 65 jaar oud is in meerdere of mindere mate ontevreden over zijn voornaam. In Amerika hebben wetenschappers ontdekt dat mensen met sterk afwijkende voornamen vaker psychiatrische hulp nodig hebben dan mensen die John, Tom of Joe heten.

Bron: Algemeen Dagblad
Door: Wilfred Jonkhout
(14-10-2003)

Terug naar hoofdpagina